• Θέατρο με Αγγελή Γεωργία, ραδιοφωνικά θεατρικά έργα

  • De: Γεωργια Αγγελή
  • Podcast

Θέατρο με Αγγελή Γεωργία, ραδιοφωνικά θεατρικά έργα  Por  arte de portada

Θέατρο με Αγγελή Γεωργία, ραδιοφωνικά θεατρικά έργα

De: Γεωργια Αγγελή
  • Resumen

  • Ηχητικά θεατρικά έργα
    Copyright 2024 Γεωργια Αγγελή
    Más Menos
activate_primeday_promo_in_buybox_DT
Episodios
  • Δέκα μικροί νέγροι, Αγκάθα Κρίστι.
    May 1 2024
    Το μυθιστόρημα «Δέκα Μικροί Νέγροι» («Ten Little Niggers», στις ΗΠΑ και στη σύγχρονη Βρετανία εκδίδεται ως «And Then There Were None») της Αγκάθα Κρίστι, είναι ένα από τα πιο δημοφιλή και συζητημένα έργα της λογοτεχνίας μυστηρίου. Η Αγκάθα Κρίστι, βασίλισσα του εγκληματικού μυθιστορήματος, γεννήθηκε το 1890 στο Torque της Αγγλίας και πέθανε το 1976. Τα έργα της έχουν μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και έχουν πουλήσει εκατοντάδες εκατομμύρια αντίτυπα παγκοσμίως. Το «Δέκα Μικροί Νέγροι» γράφτηκε το 1939 και είναι ένα αριστούργημα στοχαστικής δομής και εξαιρετικής πλοκής. Η υπόθεση ακολουθεί δέκα ξένους, καθένας με ένα μυστικό στο παρελθόν του, οι οποίοι προσκαλούνται σε ένα απομονωμένο νησί από τους μυστηριώδεις οικοδεσπότες τους, οι οποίοι ποτέ δεν εμφανίζονται. Μετά το δείπνο της πρώτης νύχτας, μια φωνή τους κατηγορεί για παλαιότερα εγκλήματα. Ένας προς ένας, οι καλεσμένοι αρχίζουν να πεθαίνουν, με τρόπους που αντανακλούν τους στίχους ενός παιδικού τραγουδιού που κρέμεται σε κάθε δωμάτιο, προκαλώντας πανικό και παράνοια καθώς αναζητούν τον δολοφόνο ανάμεσά τους.Η εξέλιξη της υπόθεσης είναι ασύγκριτα ιδιοφυής. Η συγγραφέας καταφέρνει να δημιουργήσει ένα κλειστοφοβικό σκηνικό που ενισχύεται από την απομόνωση του νησιού και την αδυναμία διαφυγής των χαρακτήρων. Η ατμόσφαιρα είναι απόκοσμα αγχωτική, και ο αναγνώστης βρίσκεται να συμπαθεί, να μισεί, και τελικά να αμφισβητεί κάθε χαρακτήρα. Η Αγκάθα Κρίστι αναπτύσσει με μεγάλη δεξιοτεχνία τις ψυχολογίες των χαρακτήρων της, κάνοντας την τελική αποκάλυψη του δολοφόνου ακόμα πιο συγκλονιστική.Το έργο ανέβηκε στη θεατρική σκηνή για πρώτη φορά το 1943 στο Λονδίνο, υπό τον τίτλο «And Then There Were None», και από τότε έχει γνωρίσει αμέτρητες παραστάσεις ανά τον κόσμο, σε πολλές εκδοχές και διασκευές. Ο στίχος του παιδικού τραγουδιού και η αφαίρεση των αγαλματιδίων νέγρων από το τραπέζι του δείπνου στο κεντρικό σαλόνι, που εξαφανίζονται ένα καθώς πεθαίνουν οι χαρακτήρες, αποτελούν έναν εξαιρετικό οπτικό και συμβολικό μηχανισμό που συνδέει το κείμενο με τη σκηνική παρουσίαση.Η κριτική αποδοχή του έργου έχει είναι πλούσια και διαφορετική. Από τη μία πλευρά, το έργο έχει επαινεθεί για την καινοτομία του, την αγωνία και την εξαιρετική διάρθρωση της πλοκής. Από την άλλη, έχει δεχθεί κριτική για την αρχική χρήση του τίτλου και ορισμένων στοιχείων της αφήγησης, που θεωρούνται απαρχαιωμένα και προβληματικά με τα σύγχρονα μέτρα πολιτισμικής ευαισθησίας. Ωστόσο, οι επανεκδόσεις του βιβλίου με τον νέο τίτλο και οι αναθεωρημένες μεταφράσεις έχουν βοηθήσει στη διατήρηση της σημασίας του ως κλασικού έργου λογοτεχνίας μυστηρίου. Ο σύγχρονος τίτλος «And Then There Were None», που χρησιμοποιείται πλέον διεθνώς, αντανακλά μια προσπάθεια να εκσυγχρονιστεί η προσέγγιση του έργου χωρίς να αλλοιώνεται η ουσία ...
    Más Menos
    1 h y 52 m
  • Ο βροχοποιός. Ρίτσαρντ Νας.
    Apr 15 2024
    Κριτική της Γεωργιας Αγγελή για το θεατρικό έργο: "Ο Βροχοποιός" του Nash N. Richard Είναι ένα θεατρικό έργο που αντλεί έμπνευση από τη μεταπολεμική Αμερική και την αντίθεση μεταξύ παραδοσιακών αξιών και της αλλαγής που φέρνει η μοντέρνα εποχή. Με τον χαρακτήρα του Αστρολέων, του θαυματοποιού και απατεώνα, το έργο εξερευνά τη φύση της πίστης, της επιθυμίας και της ανθρώπινης ανάγκης για ελπίδα σε δύσκολες στιγμές. Η υπόθεση του έργου επικεντρώνεται στην οικογένεια του χήρου Χάρρυ Κάρρυ, σε ένα χωριό της δυτικής Αμερικής που πλήττεται από παρατεταμένη ξηρασία. Η απουσία βροχής απειλεί την επιβίωση των καλλιεργειών και την οικονομική σταθερότητα των κατοίκων. Η ανύπαντρη κόρη του Χάρρυ, η Μόλλυ, αντιμετωπίζει την πίεση να παντρευτεί, αλλά δεν βρίσκει κανέναν που να την ενδιαφέρει.Στη ζωή της οικογένειας εισβάλλει ο Αστρολέων, ένας μυστηριώδης ξένος που υποσχέθηκε να φέρει βροχή στην περιοχή, ανταλλάσσοντας τις υπηρεσίες του για χρήματα. Καθώς παραμένει στο σπίτι των Κάρρυ, αναπτύσσεται μια περίεργη σχέση ανάμεσα σε αυτόν και στη Μόλλυ, η οποία αναζητά εξέλιξη και περιπέτεια στην καθημερινότητά της.Ο χαρακτήρας του Αστρολέων αντιπροσωπεύει την ιδέα της ελπίδας και της αλλαγής που φέρνει μια ξένη δύναμη σε μια κοινότητα που παλεύει με τις δυσκολίες. Ωστόσο, η προσφορά του φέρνει μαζί της και την αμφιβολία και τον κίνδυνο. Η σχέση του με τη Μόλλυ αντικατοπτρίζει την επιθυμία για ελευθερία και αυτογνωσία, καθώς και την αντίσταση στις κοινωνικές προσδοκίες και τους περιορισμούς.Το έργο προσφέρει μια εμβληματική ματιά στην αμερικανική επαρχία του μεσοπολέμου, αναδεικνύοντας τις αντιθέσεις μεταξύ παράδοσης και προόδου, πίστης και απογοήτευσης. Τονίζει τη σημασία της αυτο-ανακάλυψης και της αποδοχής της αλλαγής, ακόμα και όταν αυτή έρχεται με κίνδυνο και αβεβαιότητα.Το έργο αυτό έχει αποτελέσει έναν από τους πυλώνες του αμερικανικού θεάτρου, αποσπώντας επαίνους για τη βαθιά του ανθρώπινη ανάλυση και την επίκαιρη αφήγησή του. Η πρώτη παρουσίαση του "Ο Βροχοποιού" παίχτηκε το 1954 στη Νέα Υόρκη, με τον θρυλικό Τζέιμς Ντιν στον ρόλο του Αστρολέων. Η επιτυχία του έργου οδήγησε σε πολλές παραστάσεις σε διάφορα θέατρα των Ηνωμένων Πολιτειών. Με τον κοινωνικό του προβληματισμό, την πλούσια χαρακτηρολογία και τις διαχρονικές θεματικές του, ο "Ο Βροχοποιός" παραμένει ένα έργο που διατηρεί την επικαιρότητά του και σήμερα. Η αναζήτηση της ελπίδας και της αλήθειας, η αντιμετώπιση των προκλήσεων και η αναζήτηση της αυτο-πραγμάτωσης αποτελούν θέματα που απασχολούν τον σύγχρονο άνθρωπο και κάνουν το έργο αυτό αξιοσημείωτο. Ο "Ο Βροχοποιός" του Nash N. Richard παραμένει ένα αξέχαστο έργο του αμερικανικού θεάτρου, που αναδεικνύει τις ανθρώπινες αντιφάσεις και τη συνεχή αναζήτηση για νόημα και ελπίδα σε μια ανένδοτη ...
    Más Menos
    1 h y 39 m
  • Ευτυχισμένες μέρες. Σάμιουελ Μπέκετ με Μηνά Χατζησάββα-Βάσω Μανωλίδου, σκηνοθεσία Αλέξη Μινωτή
    Apr 15 2024
    Κριτική της Γεωργίας Αγγελή για το θεατρικό έργο Ευτυχισμένες μέρες του Σάμιουελ ΜπέκετΤο θεατρικό έργο "Ευτυχισμένες Μέρες" (Happy Days) γράφτηκε από τον Samuel Beckett το 1961 και πρωτοπαρουσιάστηκε στο Cherry Lane Theatre στη Νέα Υόρκη στις 17 Σεπτεμβρίου 1961. Αργότερα, το έργο ανέβηκε σε πολλά θέατρα παγκοσμίως και έχει αποτελέσει αντικείμενο μελέτης και εκτέλεσης σε διάφορες παραγωγές από τότε. Από την πρώτη του παρουσίαση, το έργο έχει λάβει ευρεία αναγνώριση για την ποιητική του ομορφιά, τη βαθιά του συμβολική φύση και την αντίθεσή του μεταξύ απόγνωσης και χιούμορ. Η παράσταση του Beckett παρουσιάζει μια γυναίκα, τη Winnie, η οποία βρίσκεται παγιδευμένη σε έναν λόφο, σχεδόν εντελώς θαμμένη στη γη, και αφηγείται τις καθημερινές της εμπειρίες και σκέψεις. Παρά τις αντίξοες συνθήκες, η Winnie διατηρεί μια αισιόδοξη στάση ζωής και επιδεικνύει ανθρώπινες αξίες όπως η ανθεκτικότητα και η επιμονή.Το έργο προσφέρει μια εκ βάθους ανάλυση της ανθρώπινης ύπαρξης, αναδεικνύοντας το αίσθημα της απομόνωσης, της αναζήτησης νοήματος και της ανθρώπινης αντοχής απέναντι στις αντιξοότητες της ζωής. Η χρήση του σκηνικού χώρου, η απλότητα της γλώσσας και ο διάλογος μεταξύ των χαρακτήρων συμβάλλουν στη δημιουργία μιας συναισθηματικά φορτισμένης και πολυεπίπεδης εμπειρίας για το κοινό. Πέρα από την επίπεδη επιφάνεια της πλοκής, το έργο του Beckett προσφέρει ένα βαθύτερο ταξίδι στο εσωτερικό της ανθρώπινης ψυχής και αναδεικνύει τις αμφισβητούμενες αλλά επίκαιρες αλήθειες της ανθρώπινης ύπαρξης. Το θεατρικό έργο "Ευτυχισμένες Μέρες" παραμένει ένα αριστούργημα του θεάτρου που προκαλεί συζητήσεις και αναπτύσσει νέες ερμηνείες με κάθε νέα παραγωγή και ανάγνωση. Μέσα από τη μοναδική προσέγγιση του Beckett, ο θεατής εισέρχεται σε έναν κόσμο όπου η σύγχυση και η απομόνωση συνυπάρχουν με την ελπίδα και τη δύναμη του ανθρώπινου πνεύματος. Μια από τις κυριότερες θεματικές που προκύπτουν από το έργο είναι η ανθρώπινη αντοχή και η ικανότητα προσαρμογής στις αντίξοες συνθήκες. Παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, η Winnie συνεχίζει να παραμένει αισιόδοξη και αφιερωμένη στην καθημερινή της ρουτίνα, εκφράζοντας μια βαθιά ανθρώπινη ανάγκη για σταθερότητα και νόημα. Εντυπωσιακή είναι επίσης η χρήση του χώρου στο έργο. Η σκηνή είναι υποδιαιρεμένη σε δύο μέρη, με την Winnie να βρίσκεται στο προσκήνιο και τον Willie στο παρασκήνιο. Αυτή η απόσταση αποδίδει το αίσθημα της απομόνωσης και της απομάκρυνσης ανάμεσα στους δύο χαρακτήρες, παρά τη φυσική τους απόσταση. Η Winnie συνεχίζει να μετρά τον χρόνο, ακόμα και όταν ο χρόνος φαίνεται να παγιδεύεται και να σταματά. Αυτή η συνειδητοποίηση του παρελθόντος και του μέλλοντος σε αντίθεση με το παρόν ρίχνει φως στην ανθρώπινη ανάγκη για νόημα και σταθερότητα, ακόμα και σε αντίξοες συνθήκες.Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας ...
    Más Menos
    1 h y 20 m

Lo que los oyentes dicen sobre Θέατρο με Αγγελή Γεωργία, ραδιοφωνικά θεατρικά έργα

Calificaciones medias de los clientes

Reseñas - Selecciona las pestañas a continuación para cambiar el origen de las reseñas.