Ο Διόνυσος βρίσκεται σε μιαν ακρογιαλιά, όμορφος έφηβος με μαύρα μάτια και ωραία μαλλιά, γυμνασμένο σώμα και ωραία ρούχα. Τυρρηνοί πειρατές τον πήραν για γιο βασιλιά και προσπάθησαν να τον αιχμαλωτίσουν, μα τα δεσμά έπεφταν. Χωρίς καμιά προσπάθεια, ήρεμος και χαμογελαστός, ο Διόνυσος παρέμενε ελεύθερος. Ο μόνος που υποψιάστηκε τη θεϊκή ταυτότητα του νέου ήταν ο γεροτιμονιέρης που παρακινούσε τους άλλους να φύγουν, όμως ο καπετάνιος περιφρόνησε τα λόγια του και του ζήτησε να ανοιχτούν στη θάλασσα. Τότε άρχισαν τα θαύματα Ερευνα, επιμέλεια κειμένου: Πηνελόπη Βασιλειάδου Αφήγηση: Γιώργος Ευγενικός ΠΗΓΕΣ -Ζακ Ρισπεν, Ελληνική Μυθολογία ( τόμος 3), Εκδόσεις Τριήρης, Αθήνα -Ομηρικοί ύμνοι- Βατραχομυομαχία, μτφ Μαυρόπουλος γ. Θεόδωρος,Εκδόσεις Ζήτρος, Αθήνα 2005 -Μορφές και θέματα της Αρχαίας Ελληνικής Μυθολογίας, Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα. greeklanguage.gr. Τελευταία προβολή 10/8/2024

ΠΗΓΕΣ ΕΙΚΟΝΑΣ «Ο Διόνυσος και οι Τυρρηνοί πειρατές» Μωσαϊκό, περίπου 200 μ.Χ. Τυνησία, Museo del Bardo

Ο Αλαντίν είναι ένας νεαρός που ζει φτωχικά με την μητέρα του. Μια μέρα ένας μάγος υπόσχεται στον Αλαντίν ένα χρυσό νόμισμα αν του φέρει μέσα από μία σπηλιά ένα λυχνάρι. Ο Αλαντίν βρίσκει το λυχνάρι αλλά καταλαβαίνει οτι ο μάγος θέλει να τον παγιδεύσει και δεν του το δίνει. Τότε ο μάγος θυμωμένος τον κλείνει μέσα στην σπηλιά. Ο Αλαντίν είναι σε απόγνωση, οταν τρίβει άθελά του ένα δαχτυλίδι και ένα τζίνι εμφανίζεται. Τον απελευθερώνει από τη σπηλιά και τον επιστρέφει στη μητέρα του. Της δείχνει το λυχνάρι και εκείνη προσπαθεί να το καθαρίσει για να μπορέσουν να το πουλήσουν για να αγοράσουν φαγητό. Τότε μέσα από το λυχνάρι εμφανίζεται ένα δεύτερο πολύ πιο ισχυρό τζίνι που είναι έτοιμο να πραγματοποιήσει κάθε ευχή σε αυτόν που κρατάει το λυχνάρι. Η μεγάλες περιπέτειες για τον Αλαντίν τότε ξεκινούν.

-------------

H ιστορία του Αλαντίν δεν ήταν μέρος της αρχικής συλλογής από το βιβλίο «Χίλιες και Μία Νύχτες». Προστέθηκε τον 18ο αιώνα από τον Antoine Galland, ο οποίος έγραψε και δημοσίευσε τη γαλλική μετάφραση του «Les Mille et Une Nuits», μεταξύ του 1704 και του 1717. Σύμφωνα με τα ημερολόγια του Galland, ο ίδιος είχε ακούσει την «Ιστορία του λυχναριού» και 15 άλλες ιστορίες από έναν αφηγητή από το Χαλέπι που ονομάζονταν Ḥannā Diyāb το 1709 – κάτι που πρόσφατα μπόρεσε να επιβεβαιωθεί λόγω της ανακάλυψης της αυτοβιογραφίας του Diyab στη Βιβλιοθήκη του Βατικανού. Από την εμφάνισή του στις Χίλιες και Μία Νύχτες , το παραμύθι έχει ενσωματωθεί στην προφορική παράδοση. Οι μελετητές Ton Deker και Theo Meder εντόπισαν παραλλαγές σε όλη την Ευρώπη και τη Μέση Ανατολή.

Αφήγηση- Επιμέλεια: Γιώργος Ευγενικός

ΠΗΓΗ- ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

- Τα Παραμύθια που αγαπώ. Ανώνυμος. Στρατίκη - Aladdin and the Wonderful Lamp, illustrated by Wizard of Oz illustrator John R. Neill. Reilly & Britton. 1915 - Aladdin; or, the Wonderful Lamp, an Eastern Tale. Anonymous. Printed for the Booksellers. Glasgow 1850 -Η ιστορία του Aladdin ταξινομείται στο Aarne–Thompson–Uther Index ως παραμύθι τύπου ATU 561, «Aladdin», σύμφωνα με τον χαρακτήρα. Στο Ευρετήριο, η ιστορία του Αλαντίν βρίσκεται δίπλα σε δύο παρόμοιους τύπους παραμυθιών: ATU 560, The Magic Ring και ATU 562, The Spirit in the Blue Light . Όλες αυτές οι ιστορίες έχουν να κάνουν με ένα φτωχό και φτωχό αγόρι ή στρατιώτη, που βρίσκει ένα μαγικό αντικείμενο (δαχτυλίδι, λάμπα, κουτί) που εκπληρώνει τις επιθυμίες του. Σε αυτόν τον τύπο παραμυθιού, το μαγικό αντικείμενο κλέβεται, αλλά τελικά ανακτάται χάρη στη χρήση ενός άλλου μαγικού αντικειμένου.

Μία βασίλισσα έφαγε δύο κεραμίδια και απέκτησε δύο παιδιά. Το πρώτο της παιδί όμως ήταν ένα πελώριο φίδι. Τα χρόνια πέρασαν και ήρθε η στιγμή που το φίδι έψαχνε νύφη για να παντρευτεί. Εκείνη τη στιγμή ξεκίνησαν οι ανατροπές και οι περιπέτειες.

Παραμύθι από την προφορική παράδοση της Σουηδίας.

Αφήγηση- επιμέλεια: Γιώργος Ευγενικός

Συλλογή Roger Lancelyn Green

Απόδοση στα Ελληνικά: Σ. Μαράντου

Εικόνα: Janet και Anne Grahame Johnstone

Ένας δράκος τρομερός κλέβει λάχανα από τις πριγκιποπούλες. Όταν αυτές διαμαρτυρήθηκαν ο δράκος τις άρπαξε και τις πήγε στον πύργο του. Η πιο έξυπνη πριγκίπισσα βρήκε τη λύση για να γλιτώσουν μια για πάντα από τον δράκο.

Παραμύθι από τα Νησιά Όρκνεϊ της Σκωτίας.

Αφήγηση- επιμέλεια: Γιώργος Ευγενικός

Συλλογή Roger Lancelyn Green

Απόδοση στα Ελληνικά: Σ. Μαράντου

Εικόνα: Janet και Anne Grahame Johnstone