“En çok romanları sevmiştim. Hepsinde, hemen hepsinde kuyuya düşmüş orada çırpınan birileri olurdu. Kimisi uğraşa didine tırmanıp kıyı taşlarına tutunmuşken, tam da çıkacakken, ölürdü. Kimisine birileri el uzatırdı. Kimi, kuyudan çıkmayı, çıkıp kurtulmayı yeniden, yeniden sabırla denerken roman biterdi. Kimini de yazarı elinden tutup çıkarırdı kuyusundan. Galiba tek başına

kurtulanlar da hep yazarı tarafından kurtarılanlardı. Onlara fazla inanmadım. Ben en çok yeni hayatına ölümle başlayan roman kahramanlarını sevdim. İnsanın kendi kendine yeni bir

hayatın içine doğru yürümesini, ölüme yürümekle eşdeğerde, onun kadar gözüpeklik isteyen bir iş olarak gördüm. En fazla da bunları inandırıcı buldum. Ama Ufuk ve Kardelen bana, ölümle başlamayan yeni bir hayatın mümkün olduğunu söylediler.”

• okunmasını istediğiniz kitap pasajlarını veyaşiirleri 'okurmusunuzki@gmail.com' adresinden ulaştırabilirsiniz.
• seslendirmelerin devamını sağlamakistiyorsanız ; takip et butonuna tıklayarak takip edebilir,
• youtube kanalıma aboneolabilir,youtube.com/mustafahazars
• instagramdan istek,destek,önerilerinizi banaulaştırabilirsiniz. instagram.com/mustafahazar_
• veya patreon'dan destekleyerek dahakaliteli yayınlar yapmama ve sürecin ilerlemesine maddi olarak katkıdabulunabilirsiniz. patreon.com/mustafahazar.
• diğer mecralardaki hesaplarıma ulaşmakistiyorsanız https://heylink.me/mustafahazar linkine tıklayarak gidebilirsiniz.
• her daim şiirle kalın…