‘We leven in een paradox: ondanks alle vrijheid en de vele mogelijkheden die moslims hebben in Nederland, zijn we nog steeds heel voorzichtig en hebben we een cynische houding tegenover het organiseren van zaken voor onze gemeenschap.

’Met Asma Claassen - Expert Onderwijs en Identiteit bij de Islamitische Schoolbesturen Organisatie (ISBO) - gaan we in gesprek over Islamitisch onderwijs in Nederland, activisme en bekeren tot de Islam.

Asma besloot zich hard te maken voor Islamitisch onderwijs in Nederland voor de jongere generaties toen ze merkte dat dit nog miste en er wel vraag naar was. De jongere leeftijd is namelijk bij uitstek hét moment om kennis te maken met Allah subhanahu wa ta’ala. Zo ontwierp ze een programma voor een Islamitische peutergroep en begon ze met het ontwikkelen van Islamitisch lesmateriaal in de vorm van spelletjes en boeken. Haar handelen benadrukt ook dat haar intrinsieke motivatie gedreven wordt door de wens naar collectief succes voor onze gemeenschap, hetgeen onze Din ons ook leert.

Asma belandde niet meteen in de wereld van het Islamitische onderwijs. Voorheen ging ze door het leven als een katholieke vrouw en in de podcast deelt ze haar bekeringsproces met ons. Ze vertelt ons over hoe ze twijfelde aan de kerk, haar doen en laten en de rol van Jezus binnen het geloof. Dat ze het een vreemd idee vindt dat God afgebeeld werd in menselijke gedaante, terwijl God nooit gelijk zou kunnen staan aan Zijn Schepselen. Ze vond de waarheid in de Islam, de religie met niet enkel een rationele insteek, maar een holistische insteek die alle facetten van het leven bestrijkt.

Hosts: Samira I. Ibrahim & Oumaima El Ghoulbzouri

Ismail Aghzanay is een docent in hart en nieren en is vastberaden om de nodige veranderingen teweeg te brengen in het in het onderwijs. Zijn eigen schoolcarrière begon op een reguliere basisschool. Al gauw viel hij op bij de docenten. Zijn schreeuw om aandacht werd aangezien voor moeilijk gedrag, waardoor hij werd doorgestuurd naar het speciaal onderwijs. Een periode waarin hij zich niet voldoende gezien, gehoord en gewaardeerd voelde. Hij vond zijn uitvlucht in het voetballen bij de jeugd van Feyenoord. Toch was hij vastbesloten om zichzelf te bewijzen en zijn plekje in het schoolsysteem terug te veroveren, en dat lukte. Nu staat hij zelf voor de klas en zet hij zich in voor onrecht in het onderwijs. Hij hoopt de jongeren waarin hij zichzelf herkent verder te brengen dan ze durven te dromen. Zijn manier van onderwijzen bleef uiteindelijk niet onopgemerkt. In 2018 werd hij uitgeroepen tot Docent van het Jaar Rotterdam en betrad hij daarnaast het podium voor zijn eerste Tedtalk. Een docent die tot het uiterste gaat om gelijke kansen binnen het onderwijs te creëren en daarbij energie put uit zijn religie. Immers, door het dienen van een ander kunnen we Allah danken voor Zijn Gunsten.

‘We lopen voor op het gebruik van digitale middelen maar wanneer we kijken naar de manier waarop we onderwijs geven, zien we dat deze gelijk is gebleven. Dat is omdat we nog steeds denken dat we het “one-size-fits-all” principe ook in het onderwijs kunnen toepassen.’

Youssef El Bouhassani werd in 2018 benoemd tot docent van het jaar aan de HvA. Door studenten en collega’s wordt hij beschreven als een bevlogen docent, die weet te inspireren en zich inzet voor structurele veranderingen in het onderwijs. Eind 2018 ontwikkelde hij de app “LeerLevels”; een systeem dat inspeelt op de persoonlijke behoeften van studenten.

Youssef gelooft dat het automatiseren van een aantal onderdelen binnen het onderwijssysteem docenten zal ontlasten en zo ruimte zal creëren om studenten meer bij te brengen dan alleen kennis uit de boeken. Volgens hem hoort de student van morgen, naast het kunnen differentiëren van formules, ook een mening te kunnen vormen over ethische kwesties die spelen in de maatschappij.

Wanneer Youssef gevraagd wordt naar een verklaring voor zijn passie voor onderwijs, geeft hij het volgende antwoord : ‘Ik zie hogescholen en universiteiten als droom-fabrieken. Ik ben er om studenten verder te helpen bij het ontdekken van hun dromen en ze te helpen bij de realisatie hiervan.’

Hosts: Mohamed Jaddioui & Samira I. Ibrahim

When talking about stress, dr. Altaf Husain tells us, ‘if they keep focusing on pleasing Allah, all the other doors will take care of themselves.’ Stressing too much can lead to getting stuck in this vicious circle. Time spend stressing should be spent studying and making du’a’. This topic leads us to the issue of social media concerning our mental health. We are seeking acknowledgment via social media, basing our happiness on what others think about us. Husain calls for a social media diet: social media is, and can be an ongoing interruption for us to realize who we are. Other issues, such as self-esteem and depression, are discussed.

Moreover, he talks about his study with Somali refugees in the US during the ‘2000s and Syrian refugees in Europe. He advises how to deal with micro-aggressions while living in Islamophobic areas. At last, he tells us about how to value happiness. One of the life lessons he endowed upon is that it is okay to be entertained, but it not the goal. Besides, he stresses us to think about our akhirah, which is much more valuable to us.

“We moeten niet investeren in het bouwen van hogere minaretten maar in het bouwen van een volgende generatie mensen.” Dit keer gaan we in gesprek met Halil Karaaslan over o.a. Nederlandse moskeebesturen, het trouwen op jonge leeftijd en de onrechtvaardigheid binnen de maatschappij.

Na jaren actief te zijn geweest bij Stichting Contactorgaan Moslims en Overheid (CMO) deelt Halil met ons de stappen die de islamitische gemeenschap volgens hem dient te zetten op weg naar verbetering. Ook waarschuwt hij voor het vervallen in eerder gemaakte fouten en vertelt over de wijze waarop we lering dienen te trekken uit deze fouten. In zijn eigen middelbare schooljaren op het VMBO stond hij te boek als druktemaker en iemand waar docenten regelmatig op mopperden. Nu staat hij echter zelf voor de klas waar hij leerlingen onderwijst over actuele kwesties die spelen in de maatschappij. Tot slot hebben we het over het trouwen op jonge leeftijd. Halil vertelt over hoe het huwelijk hem al op jonge leeftijd een verantwoordelijkheidsgevoel bijbracht, hem leerde een huishouden te onderhouden en hem weerhield van het slechte. Hij sluit af met een prachtige boodschap aan de jongere Halil en alle luisterende studenten: “Durf je kwetsbaar op te stellen en durf fouten te maken! We hebben weinig aan mensen die perfect zijn. Juist wanneer je helemaal vastzit, wil Allah je horen.”

Zijn middelbareschooltijd beschrijft hij als ‘geen leuke tijd’, maar bij maatschappijleer had Nourdeen Wildeman het zeker naar zijn zin. Tijdens zijn lessen maatschappijleer heeft hij geleerd hoe je moet debatteren en hoe je aan de slag gaat met argumentatie. Sindsdien is hij al betrokken bij verschijnende maatschappelijke vraagstukken. Zo zocht Wildeman naar een stichting om Sadaqah (aalmoes) aan te geven, voor de moslimminderheid in Myanmar, de Rohingya. Echter kon hij deze helaas niet vinden. Zijn volgende stap? Het hebben van een idee en uiteindelijk een project, oftewel Stichting as-Salaamah wal’Adaalah. Deze stichting zet zich in voor de veiligheid en rechtvaardigheid voor de Rohingya bevolking. Hier geeft hij ons de les mee dat je soms dingen echt zelf moet doen, zeker als het er niet is, maar je het wel wil.

De ervaring in Myanmar ‘was niet verrijkend, je wordt volslagen moedeloos van al het slechte wat je ziet, waar je niks aan kunt doen’. Het geven van rijst en bijdragen aan de voedseldistributie lukt, maar de beelden van pijn en verdriet, die blijven voor altijd en maken je volslagen moedeloos. Toch blijft hij doorgaan en behoudt hij zijn motivatie, want het is enkel een aanname dat doorgaan met iets niet moedeloos is.