W ósmym odcinku usłyszymy m.in., o tym jak możemy właściwie rozmawiać z nastolatkiem o masturbacji, współżyciu seksualnym, nałogach itp. trudnych tematach.

– Dla mnie głównym tematem w tym rozmawianiu na trudne tematy z młodzieżą jest motto „Zamiast prawić nastolatkowi kazania, wykłady i moralizowania, naucz go myślenia”. Czyli, żeby on sam w to wszedł i żeby sam rozumiał co się takiego dzieje. I albo w to wejdzie, albo nie wejdzie w jakieś trudne zachowanie ryzykowne. Tutaj kłania nam się profilaktyka zachowań ryzykownych. Wg badań i profilaktyków młodzi ludzie wchodzą w takie zachowania wtedy, kiedy albo są kontrolowani przez rodziców nieustannie, oceniani albo nieszanowani. Wtedy wchodzą, w coraz gorsze zachowania ryzykowne. To też zależy też od tego jak wychowaliśmy nasze dziecko, czy jest uległe, czy może oryginalne i nie pozwoli sobie, żeby środowisko nim zarządzało. Ponadto ważne jest tworzenie pozytywnego środowiska dla dziecka, gdzie może odnaleźć wartości dla nas ważne, które chcemy, żeby były przekazywane. Może chcieć, może nie chcieć, ale warto ich szukać. Od grup, w jakich uczestniczy dziecko, zależy całe jego życie. Nie tylko szkoła, nauka i zdobywanie pieniędzy.

Find out more at https://jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie.pinecast.co

Send us your feedback online: https://pinecast.com/feedback/jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie/e567eff1-2619-4522-a674-232dc31842f8

W siódmym odcinku usłyszymy m.in., dlaczego nastolatki potrzebuj umiejętności rozwiązywania problemów.

– My rodzice odbieramy różne zachowania nastolatków jako bunt. Dziecko mówi, że go wkurzamy, a my zadajemy pytania, co z tym robić i jak sobie z tym radzić? Tutaj kłania się nam pytanie, co się dzieje z tym nastolatkiem? A oni mają różne potrzeby i zachowania. Dzieje się w nich wtedy tyle zmian, że jak byśmy sobie przypomnieli swój czas nastoletni, to może zmienilibyśmy obraz sytuacji. To jest forma określenia samego siebie, szukania siebie. Tam jest tyle zmian w mózgu i w ciele zewnętrznie. Tyle się dzieje. Jest sporo lęków i zmartwień. A to za małe, a to za duże, a to boli, a to nie boli, a czy to normalne? Przechodź etapy zakochania się. Nawet nie wiemy, ile jest w nich problemów. A oni próbują się znaleźć w tej codzienności.

Find out more at https://jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie.pinecast.co

Send us your feedback online: https://pinecast.com/feedback/jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie/0787e349-1244-4a9e-9d6a-a1f1615faf5f

W szóstym odcinku usłyszymy m.in., jak chwalić nastolatka, aby wzmocnić w nim poczucie własnej wartości.

- „Pochwała nigdy nie jest etykietą. Pochwała, to szukanie tego, co najlepsze w dziecku. A rodzice często szukają tego, co dziecko robi źle, aby to poprawić. Tak się nie wychowa dzieci. One wtedy mają niskie poczucie własnej wartości i brakuje im wiary w siebie. Dorośli rzadko chwalą, ponieważ uważają, że woda sodowa uderzy dzieciom do głowy, zepsują się lub będą zarozumiałe. A to jest nieporozumienie. Nie ma dziecka, którego nie byłoby, za co pochwalić”.

Find out more at https://jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie.pinecast.co

Send us your feedback online: https://pinecast.com/feedback/jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie/6cf1d75b-391e-4b65-860d-e3738df19490

W piątym odcinku usłyszymy m.in., o różnicy między karą a dyscypliną oraz o konsekwencji zamiast kary.

–„Kara to jest zniszczenie emocji dziecka, to jest nieszanowanie drugiej osoby. To jest stawianie siebie w pozycji ‘ja tu rządzę i tylko ja mam jedyne, i najlepsze zdanie’. Jest to zadawanie bólu i informowanie dziecka, że jest złe. A to przecież czyn dziecka jest nieakceptowalny, a nie dziecko złe. Ale dziecko przyjmuje informację z kary, że to ono jest do niczego, nie nadaje się, że rodzice go nie kochają. Tutaj chodzi o czyn, który nam się nie podoba. My chcemy naprawić zachowanie dziecka, a nie dziecko. Rodzice powinni myśleć o tym, jak przygotować dziecko do odpowiedzialności za wybory. Nie możemy ciągle stać na straży tego co dziecko zrobiło lub nie zrobi”.

Find out more at https://jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie.pinecast.co

Send us your feedback online: https://pinecast.com/feedback/jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie/a2fe37ba-3af5-400b-a73d-0f869e51f119

W czwartym odcinku usłyszymy m.in., jak poprzez zachęcanie do współpracy budujemy relacje z nastolatkiem. –_ Jedno słowo, które powtarzam nieustannie, ale które naprawdę jest kluczem, to ‘szacunek’ dla drugiego człowieka. Tak jak mówił Korczak, to nie jest dziecko, ale to jest człowiek. Taki sam jak mój dyrektor w pracy, jak sąsiadka, jak babcia, jak mama, których szanuje. A dziecku od razu coś nakazuje, polecam, za coś go karze, czasem jakaś przemoc, jakiś przymus. A tu chodzi o szacunek. Ja tego samego nie zrobię wobec kolegi w pracy, a wobec dziecka zrobię. A niby dlaczego? Jak on ma się rozwijać, jak ja będę kierować się przymusem?_re

Find out more at https://jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie.pinecast.co

Send us your feedback online: https://pinecast.com/feedback/jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie/b84983de-ca02-45a4-98fe-1c0f257b53cd

W trzecim odcinku usłyszymy m.in., jak pomóc sobie i nastolatkom w radzeniu sobie z uczuciami, i czego unikać w relacji, i komunikacji z nastolatkiem.

– „Uczucia pojawiają się u każdego człowieka, gdy spotykamy się z innymi ludźmi. Każdy kontakt z drugim człowiekiem przynosi emocje. Mniejsze czy większe, radość czy zmartwienie, ale mają znaczenie dla rozwoju naszego nastolatka. Pytanie, jak wspierać nasze dziecko w przeżywaniu uczuć i emocji? Uczucia po prostu są, na to nie mamy wpływu, są moralnie neutralne. Natomiast wszystkie uczucia są potrzebne, a nastolatka należy traktować z szacunkiem oraz z empatią. To jest takie bycie przy drugim człowieku. Należy patrzeć na nastolatka przez pryzmat jego potrzeb, nie naszych. To nie tak, że ja chcę go przytulić, bo jeśli np. nastolatek chce być właśnie teraz sam, to wychodzę. Oczywiście daję mu do zrozumienia, że jestem w drugim pokoju, jeśli będzie mnie potrzebował. Mogę zapytać, czy zrobić mu herbaty. Ale się nie czepiam i nie zapieram, że musi się jej napić. Każda z potrzeb dziecka podtrzymuje jego życie, to jest podstawowe dobro nastolatka. A my jesteśmy przy nim. Nie stawiam barier, np. zaprzeczania, kazania, moralizowania, nie bagatelizujemy i nie przepytujemy. Nazywamy emocje i dajemy przyzwolenie, że dziecko tak może się czuć. A na wychowywanie przyjdzie czas, kiedy emocje opadną. Chodzi o to, żeby dziecko wiedziało, że kiedy przeżywa jakieś trudne, niewygodne uczucia, to że w domu nie będzie za to napastowane. Że będzie miało zrozumienie, że on to może czuć”.

Find out more at https://jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie.pinecast.co

Send us your feedback online: https://pinecast.com/feedback/jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie/fd61063c-4b19-46ba-8ac0-5481ef3c1318

W drugim odcinku usłyszymy m.in., jak stawiać granice nastolatkom, aby ich wychować, ale nie ograniczyć?

– „Teraz trochę się zmienia w życiu nastolatka. A my dorastamy razem z naszym nastolatkiem. Najważniejsze wymiary wychowywania, to wspieranie i stawianie wymagań. Kocham i wymagam. I to ‘i’ jest tu najważniejsze. Jak byśmy sobie to napisali w domu, że ‘Cię Kocham’, nie że ja wiem, że kocham moje dziecko, ale że daje mu taką informację, że nastolatek to odczuwa. Okazuje się również, że jak nie stawiam wymagań i jeśli nie umawiamy się z dziećmi na różne rzeczy, to dla dziecka to jest brak miłości. Dobrze jest pomyśleć i zastanowić się jako rodzic, cofnąć się do tyłu i przypomnieć sobie, jak my byliśmy nastolatkami, co nas cieszyło, co nas martwiło, czego nie lubiliśmy, co nas ograniczało. Dziecko powinno odczuć naszą miłość, nawet kiedy ma 16 lat. Możemy przytulić nastolatka do snu, bo to jest dla niego potrzebne. Może się okazać, że potrzebuje się wygadać. Więcej czyny przemawiają niż słowa”.

Find out more at https://jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie.pinecast.co

Send us your feedback online: https://pinecast.com/feedback/jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie/e61b72e8-22c4-46db-9506-2768eedcedf3

W pierwszym odcinku usłyszymy m.in, jakie cele życiowe pojawiają się u nastolatka i jaką rolę pełnią w tym okresie rodzice i opiekunowie.

– „W tej części również będziemy rozmawiać o słuchaniu, ustanowieniu granic, rozwiązywaniu problemów, wychowaniu przez konsekwencje czy chwaleniu. Owe tematy będą nam się pojawiały, ale w innym wymiarze, niż kiedy mówimy o małych dzieciach. Będziemy mówić bardziej o tym jak wspierać nastolatka w przeżywaniu jego uczuć, niż jak go wychować i jak budować jego dorastania. To jest bycie przy nastolatku i towarzyszenie mu, ponieważ teraz to on sam już szuka swojej drogi życiowej. Jak dziecko ma już naście lat, to nas właściwie trochę odrzuca i szuka sam. My tutaj jesteśmy po to, aby go wspierać, być przy nim. Czyli wychowanie wymagające cierpliwości. To jest takie tłumaczenie, przekonywanie, oczekiwanie, ale nie za wszelką cenę. Słuchanie i akceptowanie uczuć, ale również ustanawianie granic i zasad, ponieważ bez tego nasze nastolatki, będą czuły się zagubione. Jesteśmy im tu niezbędni. Nastolatki wręcz wymagają naszej obecność, ale nie koniecznie nas o to poproszą. Będziemy się czuli czasami przez nich odrzuceni, ale należy pamiętać, że każdy nastolatek jest inny. Dodatkowo zasoby wynoszone z rodziny i samo pokolenie jest inne. Zatem taka rozmaitość wymaga wewnętrznej praca rodzica. Pracy, która nie od razu pokazuje wyniki. Budowanie relacji i towarzyszenie jest naszym kluczem.”

Find out more at https://jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie.pinecast.co

Send us your feedback online: https://pinecast.com/feedback/jak-m-wi-jak-s-ucha-wychowanie/cd3c47e6-e668-4f5d-909a-3708eb7ae9bc