Dziś zapraszam was do rozmowy o jednej z moich ulubionych amerykańskich autorek, Sylvii Plath. Plath, kojarzona głównie z poezją, pisała też niesamowitą prozę, która niestety przez lata od śmierci pisarki głównie pozostawała w cieniu jej wierszy. Powiem parę słów o jej biografii, ale przede wszystkim - o jej twórczości. Szczególnie zwrócę uwagę na opowiadania autorki, które dla polskiego czytelnika są prawdziwą świeżynką. Zastanowię się też nad umiejscowieniem dzieł Plath w kontekście krytyki feministycznej i przyjrzę się tworzonym przez nią postaciom kobiecym.

Koniecznie dajcie znać - co wy myślicie? Czytujecie Plath? Czy da się ją czytać i nie być smutnym? Może macie zupełnie inną opinię na temat jej twórczości?

“Widzieliśmy ich, niech nam pan wierzy! Bladzi jak śmierć, zjadali się nawzajem, kilkadziesiąt osób! Tutaj, niedaleko. Pokazaliśmy im jak budować domy ze śniegu i lodu, ale byli jak w amoku!” Takie słowa mógł usłyszeć John Rae, obracając w zadumie kilka srebrnych łyżek. Rozpoznał je od razu, podobnie jak podobne im widelce i inne drobiazgi. Czy powinien dać wiarę tym rewelacjom? Kanibalizm wśród członków tak ważnej wyprawy, to niemożliwe! Ah, jaka szkoda, że dziennik pokładowy przepadł bez śladu. Poszukiwacz nie spodziewał się jeszcze, że o zaginionej w lodach północy wyprawie sir Johna Franklina świat nigdy nie zapomni, a zagadka pozostanie nierozwiązana przez kolejne pokolenia. Tak, dobrze słyszeliście. Nawet obecnie, w naszym wspaniałym i nowoczesnym XXI wieku, nadal nie znamy odpowiedzi na wiele z zadawanych wówczas pytań - choć możemy spekulować. Nasza historia zaczyna się w 1845 roku, gdy dwa statki: “Erebus” oraz “Terror” opuszczają bezpieczny port. Czas wielkich odkryć geograficznych nieubłaganie dobiegał jednak końca. W połowie XIX wieku Brytyjczycy myśleli podobnie. Pozostało już niewiele miejsc, którym nie nadano jeszcze nazw albo nie naniesiono na mapy. Postanowiono zakończyć epokę w wielkim stylu - odkryciem Przejścia Północno-Zachodniego. Wysłano zatem dwa okręty, a raczej: dwa doskonale przygotowane okręty. I nigdy więcej już o nich nie słyszano. Wszystkich członków wyprawy uznano za zaginionych, a ich losów możemy się jedynie domyślać. 129 osób zniknęło, już nigdy nie widziano ich żywych. A przynajmniej tak się wydawało. Co się tam wydarzyło? I co wspólnego, być może, miały z tym puszki z żywnością, cud ówczesnej techniki, albo ołowiane rury? I czy to prawda, że wyprawy ratunkowe poczyniły większe odkrycia, niż docelowa wyprawa? Źródła: • Erebus & Terror - historia tragicznej... “Na zawsze w lodzie”, O. Beattie, J. Geiger “Sir John Franklin's Erebus and Terror Expedition: Lost and Found” Hutchinson Gillian https://www.alcumena.fundacjapsc.pl/i... (“Ekspedycja Franklina: fakty i mity w świetle nowych badań”, Natalia Kowalczyk Uniwersytet Łódzki, Instytut Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego) • Polaraxa 76-20: Zaginiona wyprawa kap... https://diag.pl/pacjent/artykuly/szko...https://pl.wikipedia.org/wiki/Bitwa_p...https://www.national-geographic.pl/ar...

Jak możemy rozumieć „ciało” i „cielesność” w kontekście prozy science fiction… i nie tylko? Czy we współczesności nadal możemy rozmawiać o różnicach między ciałem a duszą, czy może jednak człowiek nierozerwalnie jest i tym, i tym? O tym, i o wielu innych ciekawych aspektach science fiction porozmawiamy w dzisiejszym odcinku. Wspomnimy o rozwiązaniach proponowanych przez tak znakomitych twórców jak Stanisław Lem i Jacek Dukaj oraz zastanowimy się, co ich prognozy mogą oznaczać dla świata, jaki obserwujemy dziś. #ciało #cielesność #sciencefiction #jacekdukaj #dukaj #stanisławlem #lem #literatura #literaturapopularna #kulturapopularna #popkultura

Prawda jest taka, że najokropniejsze już się wydarzyło. Zarazę tak okropna, że na zawsze zmieniła bieg historii. . Choroba wyjątkowo sprawiedliwa i nie oszczędzając nikogo, która do dzisiaj skrywa przed nami kilka tajemnic. Dołóżmy do tego powodzie, trzęsienia ziemi, a nawet słup ognia i kilka lat nieurodzajów - oto dosadny obraz Europy w przededniu uderzenia czarnej śmierci, w 1347 roku. Źródła: 1. “Dżuma. Czarna śmierć”, Kelly John 2. “Epidemie. Krótka historia”, Anna Trojanowska 3. “Czarna śmierć. Epidemie w Europie od starożytności do czasów współczesnych”, Susan Scott, Christopher Duncan 4. “Decameron”, Boccaccio 5. https://youtu.be/N8zFzbgfgWw 6. To nie szczury przyczyniły się do rozprzestrzenienia czarnej śmierci? Naukowcy odnaleźli nowego winowajcę - National Geographic (national-geographic.pl) 7. Gdzie zaczęła się Czarna Śmierć? Naukowcy odkryli miejsca pochodzenia szczepu dżumy. Jest tam do dziś - National Geographic (national-geographic.pl) 8. Dżuma – historia i nieznane oblicze choroby | Portal historyczny Histmag.org - historia dla każdego! 9. https://histmag.org/Dzuma-nowozytny-poradnik-jak-przetrwac-epidemie-10239 10. https://www.uj.edu.pl/wiadomosci/-/journal_content/56_INSTANCE_d82lKZvhit4m/10172/149827358 11. https://choices.com.pl/englishtogo/czarna-smierc-w-xiv-wiecznej-anglii/ A TU ZNAJDZIECIE PLIK Z DESKRYPCJĄ I ŹRÓDŁAMI: https://drive.google.com/file/d/1MOqHuCIpugxTkoasGljZ0DhFd5IQpPx_/view?usp=drive_link

Dla przerażającej większości Polaków słowo „książka” w najlepszym wypadku nasuwa skojarzenie z „lekturą”, w najgorszym - staje się tylko i wyłącznie synonimem „podręcznika”. W dzisiejszej rozmowie dwoje polonistów zastanawia się nad kanonem lektur szkolnych. Nie proponujemy żadnego rozwiązania, broń boże - w końcu to nadal humanistyka, pozostajemy więc w sferze czystych spekulacji. I zadawania pytań. Pamiętacie swoje lektury szkolne? Dajcie znać w komentarzu, co wam przychodzi do głowy słysząc to słowo - „książka”.

Fantastyka nigdy nie była gatunkiem cenionym przez wysokoliterackich krytyków. Od zawsze zapaleni poloniści nie chcieli słyszeć nawet nazwy tego gatunku z ust swoich uczniów. Czym więc jest współczesna „proza gatunkowa” i jak można to odnieść do realizmu magicznego, tak szeroko eksplorowanego przez autorów usilnie broniących się przed pisaniem „bajek o smokach”? Co takiego kryje się w pisarstwie spekulatywnym, że jednak trudno jest o nim zapomnieć? Koniecznie dajcie nam znać co myślicie! Jakie są wasze skojarzenia z „fantastyką”? #fantastyka #sciencefiction #fantasy #realizmmagiczny

W dzisiejszym odcinku zagłębiamy się w temat, który nie zawsze jest zgodny z poprawnością polityczną.

Rozważamy różne przejawy dziaderstwa w polskiej fantastyce, a także odnajdujemy te same motywy i chwyty w twórczości kobiecych pisarek. Czy to tylko stereotypy? Jakie zachowania można zauważyć w ich dziełach? Przyjrzymy się temu z krytycznym okiem, ale także z szacunkiem dla ich twórczości. Zapraszamy do dyskusji w komentarzach! 🗣️

#KasiaBabis #Dziadersi #PolskaFantastyka