In de eerste lezing beantwoordde ds. Rijsdijk de vraag of je een kleingelovige mag zijn op een positieve manier, maar in deze tweede lezing trekt hij een andere conclusie. Laten we opnieuw vers 31 lezen: “Jezus stak meteen zijn hand uit, greep hem vast en zei tegen Petrus: ‘Kleingelovige, waarom heb je getwijfeld?’” Dit vers toont ons duidelijk de berisping van Jezus, specifiek gericht op Petrus, die ondanks zijn eerdere daden en geloof toch twijfelde.

Op meerdere plaatsen in het evangelie van Mattheüs berispt Jezus zijn discipelen voor hun kleingeloof, telkens in verschillende contexten: bezorgdheid, angst, vrees, en twijfel. Bij Petrus zien we hetzelfde patroon. Hoewel hij een groot geloof toonde door op het water te stappen, verloor hij zijn vertrouwen toen hij zich op de omstandigheden richtte, in plaats van op Jezus.

Kleingeloof is onterecht en ongepast, vooral na alles wat Jezus ons heeft laten zien en ervaren. Hij verwacht van zijn volgelingen een volledig vertrouwen in Zijn macht en genade, zelfs in de meest moeilijke omstandigheden. Jezus laat ons echter niet los, zelfs niet wanneer we falen. Zijn geduld en trouw zijn groter dan onze twijfels, en Hij zal ons altijd redden, zoals Hij Petrus redde.

In Lukas 17:5-6 vragen de discipelen aan Jezus: “Vermeerder ons geloof!” Jezus antwoordt dat zelfs een geloof als een mosterdzaadje voldoende is om een moerbijboom te ontwortelen en in de zee te planten. Dit lijkt een paradoxaal antwoord, maar Jezus maakt duidelijk dat het niet gaat om de grootte van het geloof, maar om de kracht van God.

De discipelen worstelen met de opdracht om grenzeloos te vergeven, zelfs zeven keer per dag. Jezus zegt dat zelfs het kleinste beetje geloof genoeg is om het onmogelijke te doen, omdat het geloof altijd afhankelijk is van God’s macht. De discipelen zoeken naar een groter geloof, maar Jezus wijst hen op het feit dat het niet om de hoeveelheid geloof gaat, maar om het vertrouwen in God die de onmogelijke taken kan vervullen. Jezus legt de nadruk op het voorwerp van het geloof: God zelf. Het geloof moet niet bij zichzelf gezocht worden, maar bij de almachtige God die in staat is om wat onmogelijk lijkt mogelijk te maken. Het belangrijkste is om je geloof te richten op God en Zijn genade, niet op de omvang ervan.

Hoe blijf ik gemotiveerd? Hoe overwin ik hindernissen van verleiding? Hoe groei ik? Er is maar één antwoord. Hetzelfde Evangelie dat redt, maakt ook volledig zalig. Hij noemt het de krachtbron van God om de eindstreep van de zaligheid te bereiken. Het Evangelie is alles!