Send us a Text Message.

Πολλά έχουν λεχθεί μέχρι σήμερα για τους χριστιανούς στην Μέση Ανατολή. Ιστορικά, οι χριστιανοί της Ανατολής δεν ήταν και δεν είναι τα παθητικά θύματα μιας ιστορίας που γράφτηκε από άλλους. Ανήκαν και εξακολουθούν να ανήκουν σε κοινωνίες με τις οποίες μοιράζονται χαρακτηριστικά και πολλές φορές συνέβαλαν στη διαμόρφωσή τους. Είναι οι φορείς ενός πολιτισμού που διαμορφώθηκε στην Ανατολή από τις απαρχές του Χριστιανισμού, αλλά και κατά τη διάρκεια διαφόρων κατακτήσεων. Δεν πρέπει λοιπόν να μας εκπλήσσει το γεγονός, ότι οι χριστιανοί της Ανατολής μοιράστηκαν, και εξακολουθούν να μοιράζονται, τη γλώσσα, τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους με τους άλλους συμπατριώτες τους. Τέτοια τύχη είχε και η Κύπρος, η οποία, λόγω της γεωγραφικής της θέσης, δίπλα σε τρεις ηπείρους -την Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική- υπήρξε ανέκαθεν σημείο συνάντησης πολλών ανθρώπων, θρησκειών και πολιτισμών. Μαρωνίτες, Αρμένιοι, Λατίνοι και άλλες θρησκευτικές ομάδες, βρίσκουν καταφύγιο στο νησί, φέρνοντας μαζί τους τις πολιτιστικές, λειτουργικές και γλωσσικές τους ιδιαιτερότητες. Την πορεία τους,
καταγράφουν ιεραπόστολοι, προσκυνητές, έμποροι και διπλωμάτες, οι οποίοι, διέσχισαν την ανατολική Μεσόγειο και εμπλούτισαν τη λογοτεχνία κάθε εποχής με πλούσιο ιστορικό υλικό. Η παρούσα διάλεξη, αποσκοπεί στην ανάδειξη της ιστορίας της θρησκευτικής ομάδας των Μαρωνιτών, μέσα από τα κείμενα και τις αφηγήσεις ξένων επισκεπτών

Send us a Text Message.

Η Βιοαρχαιολογία εξετάζει ανθρώπινα σκελετικά κατάλοιπα από αρχαιολογικές θέσεις με στόχο την άντληση πληροφοριών που σχετίζονται με τη ζωή των ανθρώπων που έζησαν στην αρχαιότητα. Μέσα από την εφαρμογή αναλυτικών και διεπιστημονικών προσεγγίσεων διευρύνει τη γνώση που έχουμε για τους ανθρώπους τους παρελθόντος και τα βιώματά τους. Η βιοαρχαιολογία μπορεί να δώσει πολύτιμες πληροφορίες σχετικά με την δημογραφία, υγεία και διατροφή, παθήσεις, μετακινήσεις πληθυσμών αλλά και πληροφορίες που σχετίζονται με τις καθημερινές δραστηριότητες ενός πληθυσμού. Οι πληροφορίες αυτές, σε συνάρτηση με αρχαίες πηγές, το ιστορικό και αρχαιολογικό πλαίσιο μπορούν να συμβάλουν στην πληρέστερη κατανόηση του τρόπου ζωής μιας
αρχαίας κοινωνίας, όπως για παράδειγμα τη κοινωνική τους δομή και πρακτικές αλλά και κοινωνικοπολιτικές συνθήκες.
Η πρώτες μελέτες ανθρώπινων κατάλοιπων από την αρχαία Κύπρο ξεκινούν ήδη στα τέλη του 19 ου αιώνα και αρχές του 20 ου αιώνα εστιάζοντας στην ανατομία και μετρήσεις, εκτίμηση αναστήματος, φύλου και ηλικίας, παράγοντας περιγραφικές αναφορές χωρίς κάποια συμβολή σε αρχαιολογικά ερωτήματα. Η ουσιαστική στροφή προς μια διεπιστημονική προσέγγιση γίνεται τη δεκαετία του 1980, με τους ερευνητές να προσεγγίζουν αρχαιολογικά ερωτήματα μέσα από την εφαρμογή αναλυτικών μεθόδων. Η βιοαρχαιολογία στη Κύπρο την περίοδο αυτή ανθίζει, ακολουθώντας μέχρι σήμερα μια πιο αναλυτική πορεία η οποία διευρύνει σε βάθος διάφορες πτυχές της ζωής των
ανθρώπων της.
Η Νέα Πάφος ιδρύεται στα τέλη του 4 ου αιώνα και αμέσως γνωρίζει μια μεγάλη ανάπτυξη η οποία κλιμακώνεται από τον 2 ο αιώνα π.Χ όπου όντας πλέον μέρος του Πτολεμαϊκού βασιλείου, κηρύσσεται η πρωτεύουσα της Κύπρου, διατηρώντας τον τίτλο μέχρι τα τέλη του 4 ου αιώνα μ.Χ. Η βιοαρχαιολογική έρευνα εξέτασε πτυχές σχετικά με την υγεία, διατροφή και συνθήκες διαβίωσης στη Νέα Πάφο αλλά και διαφορές στις συνθήκες διαβίωσης μεταξύ πληθυσμών της πόλης όπως είναι διαφορές στην υγεία και διατροφή βάσει βιολογικού φύλου αλλά και χώρου ταφής.

Send us a Text Message.

Η ευρύτερη περιοχή Μαθιάτη είναι γνωστή για τα πλούσια κοιτάσματα της σε ορυκτά
(χαλκό, χρυσό, άργυρο κ.ά.), και τον ρόλο που έπαιξε στην αρχαία και σύγχρονη μεταλλευτική οικονομία της Κύπρου. Στις αρχές του 20 ου αιώνα, η μεταλλευτική δραστηριότητα έφερε στο φως σημαντικά ευρήματα για την αρχαία εκμετάλλευση του χαλκού, ωστόσο, οδήγησε στην αλλοίωση του φυσικού και πολιτιστικού τοπίου της περιοχής. Αργότερα, η εγκατάλειψη των μεταλλείων στην περιοχή, οδήγησε σε ένα μεγάλο περιβαλλοντικό και πολιτιστικό πλήγμα, καθώς δεν έγινε ποτέ περιβαλλοντική αποκατάσταση, αλλά ούτε διατηρήθηκαν ή διασώθηκαν τα τεκμήρια της αρχαίας και σύγχρονης μεταλλευτικής δραστηριότητας. Εκτός αυτού, το πρόσφατο ενδιαφέρον εταιρειών για επαναλειτουργία μερικών μεταλλείων, έθεσε και θέτει σε κίνδυνο την κυπριακή μεταλλευτική κληρονομιά.
Το Νότιο Μεταλλείο Μαθιάτη-Στρογγυλού, αποτελεί χαρακτηριστικό παράδειγμα των πιο πάνω, καθώς ως το μοναδικό μεταλλείο στην Κύπρο, το οποίο είναι υποψήφιο μνημείο UNESCO στην κατηγορία Φυσικό και Πολιτιστικό Τοπίο από το 2002, βρέθηκε στο κέντρο συζητήσεων, μετά από το ενδιαφέρον μεταλλευτικής εταιρείας για επαναλειτουργία του. Στο παρόν επεισόδιο, παρουσιάζεται το ιστορικό και αρχαιολογικό υπόβαθρο του μεταλλείου Στρογγυλού, με σκοπό να σκιαγραφηθούν οι αλλαγές που διαμόρφωσαν το τοπίο του, και την τοπική ταυτότητα. Τέλος, δίνεται έμφαση στον ρόλο του ως μνημείο πολιτιστικής και περιβαλλοντικής κληρονομιάς για την ευρύτερη περιοχή, αλλά και ολόκληρη την Κύπρο.