• Το πολεμικό μονοπάτι της προσωπικής ευθύνης

  • Aug 28 2024
  • Length: 6 mins
  • Podcast

Το πολεμικό μονοπάτι της προσωπικής ευθύνης

  • Summary

  • Το επόμενο όριο ήταν κάτι πολύ προσωπικό. Κάτι μέσα μου κλώτσαγε άγρια όσο προσπαθούσα απλά να αντλώ ικανοποίηση από την άσκηση του καθήκοντος όπως θα το έλεγε ο πατέρας μου. Είχα ανάγκη να εκφράσω και κάτι κατάδικό μου, κάτι από τον εαυτό μου. Είχα την ανάγκη να νιώσω μεγαλύτερη ευχαρίστηση με αυτό που κάνω, κάτι που μου υπαγόρευε να συμμετέχω και συναισθηματικά. Εκεί εμφανίστηκε ο θυμός. Εκεί εμφανίστηκε η ασθένεια. Αλλά εκεί εμφανίστηκε και μια καινούργια πόρτα, κι ένα καινούργιο μονοπάτι. Τελικά τα μονοπάτια στη ζωή είναι αποφασιστικής σημασίας. Φαίνεται να βρισκόμαστε σε κοινούς χώρους αλλά ο καθένας κινείται στα δικά του μονοπάτια. Και αυτό δεν φαίνεται πάντα. Διότι δεν εκδηλώνεται. Όταν βρέθηκα στο δικό μου αδιέξοδο και συνάντησα την πόρτα στα ενδότερα της προσωπικής ευθύνης και κυριότητας ήταν που εμφανίστηκε και η Πολεμική Τέχνη στη ζωή μου.Η Πολεμική Τέχνη αναγνωρίζει την σημασία της σχέσης του εαυτού με το σώμα και της σχέσης με τον άλλο, σε κάθε συνάντηση. Και πάνω σε αυτό το γεφύρι αναγνωρίζει την δημιουργική διαδικασία κάθε αντιπαράθεσης ή κάθε σύγκρουσης. Μέσα από την Πολεμική Τέχνη άρχισα να εστιάζω πάλι κάπου αλλού. Σε κάθε σοβαρό εμπόδιο, σε κάθε οριακό σημείο της ζωής μου, ανακάλυπτα το παιχνίδι του μυαλού εκ νέου, την δύναμη της συνήθειας, την νοοτροπία και το που εστιάζει. Αλλάζοντας φακό και ρυθμίζοντας την εστίαση, άλλοι το περιγράφουν με συχνότητες, ανακάλυπτα κάθε τέτοια, οριακή, φορά, μέσα από αδιέξοδα, έναν ολόκληρο καινούργιο κόσμο. Κάνε καινούργιος κόσμος φέρνει καινούργια περιθώρια χαράς και δημιουργίας.Κάθε καινούργιος κόσμος έχει τον δικό του χάρτη. Κάποια στιγμή όμως συνηθίζει και προσαρμόζεται το μάτι, η ματιά, και βλέπει χωρίς υπολογισμούς την πραγματικότητα διαφορετικά. Αυτό μου το πρόσφεραν οι 'μετακομίσεις' που γνώρισα παιδί, το "εξωτερικό", το "πανεπιστήμιο" και η αναπάντεχη μετατόπιση ενδιαφέροντος από τις σκέψεις στις αισθήσεις και στο σώμα μέσω της "πολεμικής τέχνης". Το όμορφο με την πολεμική τέχνη ήταν για μένα η εξέλιξη στην αμεσότητα, η μείωση των περιοριστικών παραμέτρων, όπως ψευδαισθήσεις και αυταπάτες, εικασίες, θεωρίες, γνώμες, απόψεις. Γιατί όλα παίζουν live όπως λέμε σήμερα, ζωντανά, όταν το μέσο είναι το σώμα και όχι οι σκέψεις που μπορούν να σε οδηγούν εύκολα μακρυά από την πραγματικότητα. Εκεί ήρθα εγώ πάλι σε επαφή με τον εαυτό μου. Ανακάλυψα πως ο Τόπος της μάθησης και των ανακαλύψεων είναι ανεξάρτητος από ευνοϊκές ή ιδανικές συνθήκες. Ουσιαστικά ο πραγματικός τόπος μάθησης και εξέλιξης εκμεταλλεύεται ειδικά τις αντιξοότητες, ενώ βρίσκεται παντα παντού, εκεί όπου βρίσκομαι εγώ. Ή εγώ κι άλλος ένας. Αλλά και μόνος μου όταν είμαι μπορώ να μαθαίνω ανακαλύπτοντας καινούργια πράγματα για την φύση του ανθρώπου και την φύση των συγκρούσεων μέσα ...
    Show more Show less

What listeners say about Το πολεμικό μονοπάτι της προσωπικής ευθύνης

Average customer ratings

Reviews - Please select the tabs below to change the source of reviews.