Françoise Hardy – szansonistka, kompozytorka, aktorka, ikona muzyki i mody, symbol paryskiego szyku. W 2023 roku magazyn „Rolling Stone” umieścił ją na liście 200 najlepszych wokalistów wszech czasów. Była na niej jedyną Francuzką. Zachwycali się nia Mick Jagger i David Bowie, Bob Dylan pisał o niej wiersze, a podczas jednego z paryskich koncertów przerwał występ, podkreślając, że nie będzie go kontynuował, jeśli na sali nie ma Hardy i jeśli nie odwiedzi go za kulisami. 11 czerwca 2024 roku zmarła jedna z najbardziej celebrowanych postaci popkultury Francji. Jaka naprawdę była Françoise Hardy?

Uosobienie dekadencji. Marinetti twierdził, że jest prawdziwą futurystką, Gabriele D’Annunzio podkreślał, że nie można było obok niej przejść obojętnie. Sama chciała być żywym dziełem sztuki. Na portretach uwiecznili ją Giovanni Boldini, Erté, Kees van Dongen, Giacomo Balla, Man Ray czy Cecil Beaton. W paryskim Ritzu mówiono, że spaceruje hotelowymi korytarzami jak zjawa. Na wysadzanych kosztownościami smyczach wyprowadzała na spacer dwa gepardy, a na szyi, zamiast naszyjnika, nosiła pozłacane węże. Jak naprawdę wyglądało ekscentryczne życie najbogatszej kobiety Europy swoich czasów, która majątek roztrwoniła na ubrania, biżuterię i wystawne przyjęcia?

Dlaczego to właśnie stolica Francji kojarzy się z modą i branżą luksusową? Kto sprawił, że Paryż zasłynął z wysokiego krawiectwa? Przyglądamy się trzem postaciom – kochającemu przepych i wystawne życie królowi Ludwikowi XIV, ministrze mody Marii Antoniny, Rose Bertin oraz Anglikowi, Charlesowi Frederickowi Worthowi, założycielowi pierwszego paryskiego domu mody.