Ο Αλέξανδρος μεγάλωσε με μια μητέρα που έπασχε από διπολική διαταραχή και έναν πατέρα που είχε δυσκολία στη ρύθμιση των συναισθημάτων του. Ο ίδιος μας μιλάει για την προσπάθεια του να δώσει εξηγήσεις και να παρέμβει ως ρυθμιστής των δυναμικών στην οικογένεια. Η πορεία του στην ψυχοθεραπεία τον βοήθησε να επιτρέψει ασφάλεια και παιδικότητα στον εαυτό του και τις σχέσεις του.

Η ακραία ενασχόληση με την κατανάλωση τροφίμων που ανήκουν στην κατηγορία «υγιεινά» ή «χαμηλών θερμίδων» εμπίπτει στην κατηγορία της διαταραγμένης συμπεριφοράς ατόμων με διατροφικές διαταραχές .Η Ζαχαρούλα πίσω από την υπερβολική προσήλωση στην επιλογή του φαγητού της και στην πειθαρχημένη - εγκρατή στάση της, έκρυβε επιμελώς όλα όσα μας διηγείται στη δική της ιστορία ψυχοθεραπείας.

Η ιστορία της Νενέτας, ενός κοριτσιού που ήρθε στον κόσμο, όταν οι γονείς της ήταν μόλις δεκαέξι ετών.

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει η ίδια, «έμαθαν να είναι γονείς με μένα».

Τι σημαίνει όμως αυτό για τη ζωή ενός παιδιού, πώς διαμορφώνονται οι ισορροπίες όταν στο οικογενειακό σύστημα εμπλέκονται ο παππούς και η γιαγιά σε γονεϊκό ρόλο;

Πώς μεγαλώνει ένα παιδί, νιώθοντας ότι είναι η αιτία που οι γονείς του έχουν στερηθεί μια ανέμελη ζωή εξαιτίας του;

Οι τύψεις κάποιες φορές προκαλούν εμπόδια στο δρόμο μας και εγκλωβιζουν την όποια προοπτική μας.

Από την άλλη, γνωρίζουμε καλά τι συμβαίνει όταν σωματοποιούμε ή αποσιωπουμε τον ψυχικό πόνο.

Η ιστορια της Νενέτας αναδεικνύει την έννοια της διαστρεβλωμενης "αγάπης" που συνυφαινεται συχνά με την έννοια της "αυτοθυσίας" και της έλλειψης νοήματος ζωής.