Uważne samowspółczucie to traktowanie siebie z podobną życzliwością i wyrozumiałością, z jaką traktujemy najbliższych przyjaciół, szczególnie w obliczu trudności czy popełnianych błędów. To konstrukt naukowy zaczerpnięty z tradycji buddyjskiej i opracowany przez dr Kristin Neff i Chrisa Germera. Samowspółczucie składa się z trzech filarów: uważności, wspólnego człowieczeństwa i życzliwości dla siebie.

Mindful Self-Compassion to program uzupełniania i ochrony zasobów wewnętrznych. Składają się na niego wykłady, praktyki, dyskusje w zamkniętej wspierającej grupie. Techniki, po które możemy sięgnąć w momentach stresu lub wyczerpania.

Jak odkryć życzliwość dla siebie? Czy można się jej nauczyć? W czym może pomóc praktyka skupiona na Sercu i jak się do niej zabrać? Jak się ma samowspółczucie do budowania zdrowia i równowagi wewnętrznej?

Badania wykazują, że praktyka uważności i samowspółczucia jest silnie związana z redukcją lęku, depresji i stresu, poprawą samopoczucia emocjonalnego, utrzymaniem zdrowych nawyków życiowych i satysfakcjonujących relacji osobistych.

Bohaterką odcinka jest Ela Compton. Mama. Dyplomowana nauczycielka Mindfulness i Mindful Self-Compassion (Uważnego Samowspółczucia) dr Kristin Neff i Chrisa Germera. Od dekad praktykuje medytację i jogę, ale to samowspółczucie uratowało ją w kryzysie i wypaleniu sześć lat temu. Niedługo potem zaczęła pracować z rodzicami małych dzieci i opiekunami dzieci ze specjalnymi potrzebami, wspierając ich praktykami self-compassion i chroniąc przed wypaleniem. Stworzyła aplikację mobilną ParentsPause do minutowych medytacji dla zajętych rodziców – dostępną za darmo. Jako pierwsza zaczęła uczyć Uważnego Samowspółczucia również po polsku. Praktykuje ze świadomością traumy i jej wpływu na człowieka.

Tylko dlatego, że coś się skończyło, nie oznacza, że odeszło. Z psychologicznego punktu widzenia trauma to subiektywne doświadczenie sytuacji, która w jakiś sposób przekracza nasze możliwości radzenia sobie z nią. U osób, które doświadczyły traumy, silne emocje związane z tamtym doświadczeniem mogą wciąż powracać, kształtują nasze przekonania na temat świata, i nasze zdrowie.

W każdej podróży ku samopoznaniu przychodzi moment, w którym zdajemy sobie sprawę, że nasze przeszkody, lęki, negatywne wzorce i nieudane relacje, a nawet fizyczne objawy, mogą mieć swoje korzenie w odległej przeszłości. Traumy, nieprzepracowane straty, ograniczające przekonania odbijają się echem w codziennym życiu, niewidzialnie wpływając na nasze życie i zdrowie. Czasami nie dotyczą one tylko naszego życia, ale związane są z doświadczeniami naszych przodków.

Jak bardzo to, co wydarzyło się naszym przodkiniom i przodkom, nas kształtuje? Jak uleczyć traumę pokoleniową? Jak budować zaufanie do siebie i świata?

W swojej głośnej książce Noémi Orvos-Tóth, węgierska psycholożka i psychoterapeutka, korzystając z najnowszych badań naukowych i własnej praktyki analizuje wpływ dziedzictwa przeszłości na nasze życie.

Noémi Orvos-Tóth jest psycholożką kliniczną specjalizującą się w przekazywaniu traum transgeneracyjnych, powtarzaniu dysfunkcyjnych działań indywidualnych i rodzinnych przez pokolenia, a także możliwościach uzdrowienia z nich i osiągnięcia elastycznej zdolności adaptacyjnej i wzrostu pourazowego.

Dzięki swoim studiom, badaniom i rozmowom z pacjentami zdała sobie sprawę, że nieświadomie przekazujemy nasze rany przez pokolenia. Uważa, że jej najważniejszym zadaniem jest pomoc w tworzeniu społeczeństwa świadomego traumy, w którym każda osoba może zachować swoją godność i rozwinąć swój potencjał. Jej książki „Los, który dziedziczysz” (Jelenkor, 2018) i „Wolna wola” (Jelenkor, 2021) stały się bestsellerami.

Filmoterapia stosowana z powodzeniem od lat 80. XX wieku to metoda wspomagająca edukację lub terapię psychologiczną. Jest oparta na przekonaniu, że filmy wpływają na nas na poziomie emocji, myśli i zachowań, a poprzez ich odpowiednie wykorzystanie można stymulować procesy zdrowienia i samorozwoju. Jak oglądać filmy, by miały dla nas walor terapeutyczny? Jakie filmy czy seriale wybierać? W czym jeszcze może pomóc nam kino? Gościnią podcastu jest Martyna Harland, psycholożka i wykładowczyni Uniwersytetu SWPS, absolwentka Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich na Uniwersytecie SWPS, a także Warszawskiej Akademii Filmowej.