Showing results by author "Honore de Balzac" in All Categories

The Weird Circle, featuring tales of terror and horror, aired from 1943-1947, mainly on the Mutual radio network. This episode was originally broadcast on September 26, 1943.

Le commandant Genestas qui a combattu auprès de Napoléon, désormais en exil, arrive dans un village du Dauphiné près de Grenoble. Là, il rencontre le docteur Benassis, personnage éminent du petit bourg dont il est devenu maire. On apprend qu'en l'espace de dix années, ce médecin a redonné vie et prospérité à cette région, autrefois pauvre et enclavée, peuplée de gens miséreux et superstitieux. Une amitié se noue entre les deux hommes dont le passé cache peut-être quelques zones d'ombre.

La Comédie humaine est le titre sous lequel Honoré de Balzac a regroupé un ensemble de plus de quatre-vingt-dix ouvrages—romans, nouvelles, contes et essais—de genres réaliste, romantique, fantastique ou philosophique, et dont l'écriture s'échelonne de 1829 à 1850. Par cette œuvre, Balzac veut faire une « histoire naturelle de la société », explorant de façon systématique les groupes sociaux et les rouages de la société, afin de brosser une vaste fresque de son époque susceptible de servir de référence aux générations futures.

Deux récits enchâssés, au croisement du réalisme et du fantastique ; une nouvelle presque oubliée, que sa redécouverte classa parmi les plus grands textes de la littérature ; un jeu complexe d'imbrications entre sculpture, musique et littérature : Sarrasine est un des textes les plus séduisants de Balzac. Une jeune femme ne peut s'empêcher de remarquer le vieillard décharné, pareil à un spectre, qui hante un coin d'une brillante soirée parisienne.

Tragicheskaya sud'ba talantlivogo, no sebyalyubivogo i slabovol'nogo molodogo cheloveka iz provincii, Shardona Lyus'ena, pytayushchegosya pokorit' Parizh, protivopostavlyaetsya skromnoy i chestnoy zhizni angulemskogo tipografa-izobretatelya, Davida Seshara, vynuzhdennogo otkazat'sya ot svoego dela iz-za dolgov i intrig. S besposhchadnym pravdopodobiem i glubokim znaniem chelovecheskogo serdca izobrazhaet Bal'zak nravy i obychai obshchestva, v kotorom bushuyut tri osnovnye strasti: oderzhimost' den'gami, stremlenie k vlasti i lyubov' vne braka.

En La misa del ateo refiere el caso de un reputado médico de París, ostentosamente ateo, que es sorprendido por un colega asistiendo periódicamente a misa en San Sulpicio. Invitado a explicar su contradictoria conducta, el médico ateo refiere que, siendo un pobrísimo estudiante de medicina, casi muerto de hambre, fue protegido por un modesto aguador, hombre simple, muy creyente y bondadoso, que le financió los estudios, y en cuya memoria, agradecido, hace oficiar esas misas.

Félix de Vandenesse livre par écrit à sa fiancée les secrets de sa vie passée. Il est le cadet d'une famille aristocratique mais fut délaissé et mal-aimé dès son plus jeune âge. Son honnêteté le conduit à révéler sa rencontre avec Henriette de Mortsauf, qu'il le bouleversa tout jeune homme. La comtesse était mariée et leur relation prendra une tournure ambigüe, à la fois mère de substitution, confidente et femme idéalisée.

"The Conscript" is one of the stories from the great collection making up "The Human Comedy"; it captures the human cost of revolution in a terribly touching way. Madame de Dey is a noble, rich widow whose son, an officer in the dragoons, has chosen to follow the princes into exile. She remains behind in a precarious position to look after his fortune. She is now awaiting her son's arrival in disguise.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

Don Juan Belvideore, the young and spoiled son of the wealthy aristocrat Bartolammeo Belvidore, visits his father after being told that his father is on death bed by a maid. During this visit, the father tells his son about an elixir in one of his drawers and wants him to put on this liquid on his body after his death. This liquid shall turn him back to life and make him young again. Don Juan who does not follow his dad’s wish at the time, will wish the same thing from his own son.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"Otec Gorio" (1834-1835), samyy znamenityy roman Bal'zaka, zanimayushchiy central'noe mesto v ego tvorchestve, razvorachivaet pered nami dramu otcovstva, istoriyu bespredel'noy otcovskoy lyubvi k ehgoistichnym i neblagodarnym docheryam. Ego nazyvayut francuzskim "Korolem Lirom". Napisannyy na edinom dyhanii za dvadcat' pyat' dney, po priznaniyu samogo avtora, ehtot roman s potryasayushchey siloy raskryvaet bezdny chelovecheskih strastey, porokov, prestupleniy, demonstriruet bezgranichnuyu vlast' deneg vo francuzskom obshchestve ehpohi Restavracii, hladnokrovnyy raschet i zhestokost', ne dayushchie probit'sya rostkam dobryh chuvstv.

Balzac décrit, avec une cruauté réaliste rarement atteinte, la descente aux enfers du malheureux Sylvain Pons, prototype du parent pauvre, compositeur démodé, pique-assiette attendrissant, génial collectionneur de bric-à-brac, et ami du bon Allemand Schmucke. Autour de ces cœurs purs, il construit une impitoyable galerie de portraits : la portière Cibot, l'Auvergnat Rémonencq, l'avocat marron Fraisier, le "tableaumane" juif Elie Magus.

Ces trois femmes vivent sous la terrible coupe du chef de famille, avaricieux maladif. Dans le voisinage, les beaux partis se disputent l’hypothétique main d’Eugénie dans l’espoir d’épouser la fortune. Mais un évènement imprévu va venir bouleverser cet ordonnancement : le cousin d’Eugénie, un dandy parisien, fils du frère du père Grandet, débarque un soir, porteur d’une missive pour son oncle.

In una Parigi dominata dalla brama di denaro e di potenza, il giovane studente Eugène de Rastignac viene iniziato ai segreti del bel mondo. Ospite della pensione di madame Vauquer, scopre l'ipocrisia che si cela dappertutto, dietro l'amicizia, l'amore, la pietà, il matrimonio, sotto lo splendore aristocratico come nella mediocrità borghese. Capisce che il prezzo da pagare per aver successo è quello di sacrificare i propri ideali e le illusioni giovanili.

Le "illusioni perdute", pubblicato in tre parti fra il 1837 e il 1843, sono quelle di Luciano mentre affronta il mondo letterario alla ricerca di un suo futuro, ma anche quella della famiglia nei suoi confronti riguardanti le proprie capacità e qualità personali. Questo è uno dei libri più lunghi dell'intera "Commedia Umana", e, nel giudizio di molti tra cui Marcel Proust, è anche il migliore scritto dall'autore.

Una bellísima cortesana, casi adolescente y enamorada, un poeta-vividor, también enamorado, y un ex convicto serán los personajes centrales de esta novela que, aunque escrita con estilo irregular, corrobora una vez más el genio creativo del autor -aglutinador de psicologías y entornos sociales-, capaz de captar la complejidad universal, pasada y presente, de la condición humana.