Showing results by narrator "Agnieszka Postrzygacz" in All Categories

Jest rok 1941. Alicja Sambor – lekarka chirurg – ucieka wraz z córką z Warszawy, gdzie dzień wcześniej jej mąż został rozstrzelany przez Gestapo. W trakcie podróży kobiety są świadkami wypadku, w którym ranny zostaje niemiecki żołnierz. Alicja, kierując się poczuciem obowiązku, ratuje mu życie i tym samym nieodwracalnie krzyżuje swoje drogi z komendantem Franzem Hizelem. W konsekwencji staje się wrogiem okolicznych mieszkańców i ukrywających się w pobliskich lasach partyzantów. Jej jedynym sprzymierzeńcem zostanie polski porucznik o pseudonimie „Zając”.

W KRAJU, KTÓRY JEST ZNIEWOLONY, GDZIE LUDZIE WALCZĄ O BYT I O WOLNOŚĆ, GDZIE NIE WOLNO NAM MÓWIĆ PUBLICZNIE PO POLSKU, NIE MA MIEJSCA NA PRAWA KOBIET. POCZUŁAM, ŻE COŚ GWAŁTOWNIE ŚCISNĘŁO MNIE ZA GARDŁO. (...) WŁAŚNIE DO TAKIEGO NARODU, KTÓRY WALCZY O WOLNOŚĆ, NALEŻY SZCZEGÓLNIE MÓWIĆ O KOBIETACH. BO KOBIETA TO POTENCJAŁ. TO SIŁA I NIEZŁOMNOŚĆ. TO HART DUCHA. Warszawa, 1904 rok. Klara Tyszkowska, młoda feministka i aktywistka, buntuje się przeciwko tradycji oraz uciskowi carskiego reżimu. Jej życie skupia się wokół studiów na tajnym Latającym Uniwersytecie i pracy dla gazety "Bluszcz".

DOWIEDZ SIĘ, JAK MYŚLEĆ. DZIĘKI TEMU NAUCZYSZ SIĘ, JAK KOCHAĆ, DZIELIĆ SIĘ, WSPÓŁISTNIEĆ, TOLEROWAĆ, DAWAĆ I TWORZYĆ. Nie akceptuj życia, które nie daje ci szczęścia. Gdy pozbywamy się tego, co dla nas niedobre, tworzymy nową przestrzeń do odkrywania, co nam służy. Wielu ludzi jest zdania, że aby pokochać innych, najpierw trzeba pokochać samego siebie, ale prawda jest taka, że jeśli nauczysz się kochać innych, pokochasz też siebie. To wymaga niesamowitej odwagi: trzeba odłożyć dumę na bok i zobaczyć świat takim, jaki jest.

Debiutujący poeta ma okazję po raz pierwszy zaprezentować swoją twórczość przed publicznością. Wychodzi z domu pełny nadziei, wraca z podbitym okiem, rozczarowany środowiskiem, ale wsparcie rodziny nie pozwala mu się poddać. Młoda dziewczyna błąka się o poranku po okolicznych śmietnikach w poszukiwaniu odpadków do zjedzenia. Nie ma wiele czasu, musi zdążyć na pierwszą lekcję do szkoły. Świetnie się uczy, ale warunki życiowe nie pozwalają jej na rozwój. Tych dwoje pochodzi z różnych, skonfliktowanych ze sobą światów.

Utwór jest zaproszeniem do podróży do Jejlandii, krainy, w której niepodzielną władzę sprawuje kobieta. Autorka definiuje tekst jako dziennik pokładowy, zbiór materiałów pisanych w ciągu kilku lat – różnorodnych, lecz połączonych potrzebą „zobaczenia świata po kobiecemu". Dunin zaznacza, że jeśli ma być mowa o feminizmie, to jest to feminizm autorski, subiektywny i prywatny.

Kim jest Iza i jaką skrywa tajemnicę? Jej historię układamy z kawałków, jak puzzle. Znajdujemy je w opowieściach dziewięciu kobiet, które z Izą pracują, mieszkają, dzielą z nią pasje i codzienne nawyki. Widzą ją, oceniają i mierzą własną miarą. Czy słusznie?

Wnikliwe studium o agresji i przemocy. Autorka konfrontuje czytelników nie tylko z historią, w której bohaterowie doświadczają zła, lecz także zmusza do przyjrzenia się problemowi agresji w wyjątkowo wnikliwy sposób, mogący podważyć ugruntowane w tym temacie poglądy i reakcje. „Obciach" jest drugim tomem powieściowego cyklu, otwartego przez utwór „Tabu".