Mostrando resultados por autor "Honoré de Balzac" en Todas las categorías

Questo romanzo di Balzac ha molti temi: parla di famiglia, di ricchezza e povertà, di scienza e di fede, di determinazione e di ossessione. Quando il capofamiglia dei Claës, Balthazar, decide di dedicarsi anima e corpo all'alchimia, il destino di sua moglie e dei suoi figli cambia per sempre. L'ossessione per la ricerca dell'assoluto, la sostanza comune a tutte le creazioni, porterà la sua famiglia in bancarotta e costringerà la figlia più grande, Marguerite, grande e tenace protagonista di questa storia, a dover gestire i fratelli più piccoli dopo la morte della madre.

La Comédie humaine est le titre sous lequel Honoré de Balzac a regroupé un ensemble de plus de quatre-vingt-dix ouvrages—romans, nouvelles, contes et essais—de genres réaliste, romantique, fantastique ou philosophique, et dont l'écriture s'échelonne de 1829 à 1850. Par cette œuvre, Balzac veut faire une « histoire naturelle de la société », explorant de façon systématique les groupes sociaux et les rouages de la société, afin de brosser une vaste fresque de son époque susceptible de servir de référence aux générations futures.

Deux récits enchâssés, au croisement du réalisme et du fantastique ; une nouvelle presque oubliée, que sa redécouverte classa parmi les plus grands textes de la littérature ; un jeu complexe d'imbrications entre sculpture, musique et littérature : Sarrasine est un des textes les plus séduisants de Balzac. Une jeune femme ne peut s'empêcher de remarquer le vieillard décharné, pareil à un spectre, qui hante un coin d'une brillante soirée parisienne.

Tragicheskaya sud'ba talantlivogo, no sebyalyubivogo i slabovol'nogo molodogo cheloveka iz provincii, Shardona Lyus'ena, pytayushchegosya pokorit' Parizh, protivopostavlyaetsya skromnoy i chestnoy zhizni angulemskogo tipografa-izobretatelya, Davida Seshara, vynuzhdennogo otkazat'sya ot svoego dela iz-za dolgov i intrig. S besposhchadnym pravdopodobiem i glubokim znaniem chelovecheskogo serdca izobrazhaet Bal'zak nravy i obychai obshchestva, v kotorom bushuyut tri osnovnye strasti: oderzhimost' den'gami, stremlenie k vlasti i lyubov' vne braka.

"Vers la fin de l'année 1612, par une froide matinée de décembre, un jeune homme dont le vêtement était de très mince apparence, se promenait devant la porte d'une maison située rue des Grands-Augustins, à Paris. Après avoir assez longtemps marché dans cette rue avec l'irrésolution d'un amant qui n'ose se présenter chez sa première maîtresse, quelque facile qu'elle soit, il finit par franchir le seuil de cette porte, et demanda si maître François Porbus était en son logis."

Zehn Meisterwerke von weltberühmten Autoren versammeln sich in dieser Hörbuch-Box! Mit dabei: "Der Spiegel des Cyprianus" (Storm), "Novelle" (Goethe), "Michael Kohlhaas" (Kleist), "Traumnovelle" (Schnitzler), "William Wilson" (Poe), "Ein Glücklicher" (Tschechow), "Wie eine schöne und tugendsame Frau zur Hure gemacht werden sollte" (Balzac), "Lösche den Funken, ehe er zur Flamme wird" (Tolstoi), "24 Stunden aus dem Leben einer Frau" (Zweig), "Die Büste des Kaisers" (Roth).

"The Conscript" is one of the stories from the great collection making up "The Human Comedy"; it captures the human cost of revolution in a terribly touching way. Madame de Dey is a noble, rich widow whose son, an officer in the dragoons, has chosen to follow the princes into exile. She remains behind in a precarious position to look after his fortune. She is now awaiting her son's arrival in disguise.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

Don Juan Belvideore, the young and spoiled son of the wealthy aristocrat Bartolammeo Belvidore, visits his father after being told that his father is on death bed by a maid. During this visit, the father tells his son about an elixir in one of his drawers and wants him to put on this liquid on his body after his death. This liquid shall turn him back to life and make him young again. Don Juan who does not follow his dad’s wish at the time, will wish the same thing from his own son.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"Keyifli yaşamların sürdürülmüş olduğu bölgelerden derlenip, içleri fesat ve kıskanç olanlar için değil, yaşamdan zevk alabilen anlayışlı kişiler için Balsac tarafından gün ışığına çıkarılmış Tuhaf Öyküler...’' Honore de Balzac, 18321837 yılları arasında bu öykülere Contes Drolatiques adını vererek yayınladı. Balzac bu öykülerde, memleketi olan Touraine'e, onun inatçı ve sert insanlarına veda etmektedir sanki. Sönmüş Hayaller kitabındaki Rupembre gibi, ruhu henüz Paris kraterinin ateşiyle yanmadan, son bir kez, tanıdığı ve sevdiği yerleri öyküleriyle gezer.

"Otec Gorio" (1834-1835), samyy znamenityy roman Bal'zaka, zanimayushchiy central'noe mesto v ego tvorchestve, razvorachivaet pered nami dramu otcovstva, istoriyu bespredel'noy otcovskoy lyubvi k ehgoistichnym i neblagodarnym docheryam. Ego nazyvayut francuzskim "Korolem Lirom". Napisannyy na edinom dyhanii za dvadcat' pyat' dney, po priznaniyu samogo avtora, ehtot roman s potryasayushchey siloy raskryvaet bezdny chelovecheskih strastey, porokov, prestupleniy, demonstriruet bezgranichnuyu vlast' deneg vo francuzskom obshchestve ehpohi Restavracii, hladnokrovnyy raschet i zhestokost', ne dayushchie probit'sya rostkam dobryh chuvstv.

Balzac décrit, avec une cruauté réaliste rarement atteinte, la descente aux enfers du malheureux Sylvain Pons, prototype du parent pauvre, compositeur démodé, pique-assiette attendrissant, génial collectionneur de bric-à-brac, et ami du bon Allemand Schmucke. Autour de ces cœurs purs, il construit une impitoyable galerie de portraits : la portière Cibot, l'Auvergnat Rémonencq, l'avocat marron Fraisier, le "tableaumane" juif Elie Magus.

Ces trois femmes vivent sous la terrible coupe du chef de famille, avaricieux maladif. Dans le voisinage, les beaux partis se disputent l’hypothétique main d’Eugénie dans l’espoir d’épouser la fortune. Mais un évènement imprévu va venir bouleverser cet ordonnancement : le cousin d’Eugénie, un dandy parisien, fils du frère du père Grandet, débarque un soir, porteur d’une missive pour son oncle.

In una Parigi dominata dalla brama di denaro e di potenza, il giovane studente Eugène de Rastignac viene iniziato ai segreti del bel mondo. Ospite della pensione di madame Vauquer, scopre l'ipocrisia che si cela dappertutto, dietro l'amicizia, l'amore, la pietà, il matrimonio, sotto lo splendore aristocratico come nella mediocrità borghese. Capisce che il prezzo da pagare per aver successo è quello di sacrificare i propri ideali e le illusioni giovanili.

Una bellísima cortesana, casi adolescente y enamorada, un poeta-vividor, también enamorado, y un ex convicto serán los personajes centrales de esta novela que, aunque escrita con estilo irregular, corrobora una vez más el genio creativo del autor -aglutinador de psicologías y entornos sociales-, capaz de captar la complejidad universal, pasada y presente, de la condición humana.

Vida, exceso y amores. ¿Qué queda al final?

En 1612 el joven Nicolas Poussin (18 años), lleno de ambición y ansiedad, se presenta en el taller de François Porbus (42 años), pintor en plena madurez que había estado al servicio de Enrique IV y que, tras su asesinato en 1610, fue "abandonado" por la regente María de Medicis. Allí Poussin coincide con Frenhofer, otro pintor ya anciano, muy reputado, quien critica un cuadro de Porbus presente en su taller y al cual da unas pinceladas que lo mejoran asombrosamente. Discuten y hablan acerca del arte, de teorías y actitudes artísticas, mostrando Frenhofer pasión y claridad de ideas.